μεγαλοψόφητος

μεγαλοψόφητος, -ον (Α)

1. (για τα κύματα που παφλάζουν) αυτός που ηχεί δυνατά, παταγώδης

2. μτφ. αυτός που θρηνεί δυνατά, μεγαλοφώνως.

[ΕΤΥΜΟΛ. < μεγαλ(ο)-* + -ψόφητος (< ψοφῶ «προκαλώ θόρυβο»), πρβλ. α-ψόφητος].